In dit verhaal wordt Daan tegen zijn diepste instincten en angsten in gevormd door Meester Gabriel en diens partner in een trainingsprogramma waarin grenzen niets meer betekenen.
Daan stond voor de hoge, houten deur. Zijn vingers waren klam en hij voelde zijn maag draaien alsof hij op het punt stond te vluchten. Hij had al vijf keer bijna de taxi terug genomen. Maar de woorden van de man die hij vanavond zou ontmoeten, klonken nog steeds in zijn hoofd:
Kleine tip tussendoor… Mijn buurvrouw komt elke avond klaar op deze site. Ze zoekt geen liefde, alleen harde actie. En geloof me, ze is nog leniger dan ze eruitziet.
“Je komt precies om acht uur. Als je niet durft, hoor ik je nooit meer. Maar als je durft, zal ik je iets laten voelen wat je nog nooit hebt ervaren.”
De deur ging open nog voor hij had aangeklopt. Daar stond Gabriel. Een lange man, rond de vijftig, met een scherpe blik en een zelfverzekerde houding. Zijn donkergrijze haar zat perfect, zijn handen staken in leren handschoenen. Achter hem was het huis slechts half verlicht, maar Daan zag direct dat het interieur bijna klinisch strak was: geen rommel, geen warme details, alles ontworpen om te intimideren.
“Kom binnen,” zei Gabriel zonder te glimlachen.
Daan stapte naar binnen. Zijn hart sloeg een slag over toen hij de deur achter zich dicht hoorde vallen.
“Jas uit,” beval Gabriel.
Daan gehoorzaamde, zijn vingers trilden.
“En schoenen. Vanaf nu raakt jouw huid elke centimeter van mijn vloer. Begrijp je?”
“Ja…” Daan slikte. “Ja, meneer.”
Gabriel stapte dichterbij. Hij was een halve kop groter dan Daan en zijn aanwezigheid vulde de ruimte. “Je zegt ‘Meester’. Duidelijk?”
“Ja, Meester,” zei Daan zacht.
Gabriel knikte. “Goed. Dan kunnen we beginnen.”
Gabriel leidde Daan een brede trap af naar een kelder. De ruimte was groot, met leren banken langs de muren en een houten kruis in het midden. Aan de zijkanten hingen boeien, paddles, maskers en objecten die Daan niet eens herkende.
“Uitkleden,” zei Gabriel kalm.
Daan aarzelde, maar Gabriel greep zijn kin stevig. “Twijfel je nu al?”
“Nee, Meester,” fluisterde Daan.
Binnen een minuut stond hij naakt in de koele kelder. Gabriel liet zijn blik langzaam over hem heen glijden alsof hij een object was dat geïnspecteerd moest worden.
“Je lichaam is ongetraind,” zei Gabriel. “Maar dat kan ik veranderen. Vanavond begint jouw opleiding. En dat betekent dat jij alles zult doen wat ik je zeg, hoe erg je ook denkt dat je het niet wilt.”
Daan voelde zijn wangen gloeien. “Ja, Meester.”
“Goed. Maar je gaat dit niet alleen doen.”
Hij klapte in zijn handen. Een deur ging open en een tweede man stapte binnen. Hij was jonger, gespierd, met een open overhemd dat zijn borst liet zien. Hij had een uitdagende glimlach.
“Dit is Jonas,” zei Gabriel. “Hij zal je vandaag helpen. Je leert niet alleen gehoorzamen. Je leert dienen… iedereen die ik daarvoor kies.”
Gabriel duwde Daan zacht naar voren en klikte boeien om zijn polsen. Hij maakte hem vast aan het houten kruis.
“Je voelt je misschien nu al klein,” zei Gabriel. “Maar straks zul je begrijpen wat het is om niets te zijn.”
Jonas kwam dichterbij en liet zijn vingers over Daan’s borst glijden. Daan hapte naar adem.
“Je lichaam reageert,” zei Jonas. “Maar je probeert het te verbergen.”
Gabriel pakte een leren paddle en sloeg hard op Daan’s dij. “Geen leugens,” zei hij.
“Aah!” Daan kreunde.
“Wat zeg je?” vroeg Gabriel streng.
“Dank u, Meester!” riep Daan.
“Goed,” zei Gabriel. “Jonas, laat hem voelen hoe weinig zijn mening ertoe doet.”
Jonas pakte Daan’s gezicht en kuste hem plots diep. Daan verstijfde. Zijn eerste instinct was om zijn hoofd weg te trekken, maar Gabriel’s stem sneed er direct doorheen:
“Blijf stil. Ontvang het. Als je beweegt, begin ik opnieuw en wordt het zwaarder.”
Daan voelde Jonas’ tong zijn mond binnendringen. Het voelde vreemd, ongemakkelijk, maar de hand van Gabriel op zijn schouder dwong hem stil te blijven.
“Je bent nu niet wie je denkt dat je bent,” zei Gabriel. “Je bent mijn bezit. En mijn bezit is beschikbaar voor wie ik wil.”
Gabriel maakte Daan los van het kruis en duwde hem op zijn knieën. “Kijk omhoog,” zei hij.
Daan keek op naar Jonas, die boven hem stond. Jonas liet langzaam zijn broek zakken.
“Je gaat hem dienen,” zei Gabriel. “Je weet wat dat betekent.”
Daan’s hart sloeg over. “Meester… ik weet niet of ik—”
Gabriel sloeg hem hard met de paddle. “Er is geen ‘ik weet niet’. Er is alleen ‘ja, Meester’.”
Daan voelde tranen prikken. “Ja, Meester.”
“Begin dan,” zei Gabriel.
Met trillende handen bracht Daan zijn mond naar voren. Jonas pakte zijn haar en leidde hem ruw.
“Goed zo,” zei Jonas. “Niet stoppen.”
Gabriel liep langzaam om hen heen. “Je leert nu wat echte onderwerping is,” zei hij. “Je lichaam is niet van jou. Je verlangens zijn niet van jou. Alles is van mij.”
Daan voelde schaamte, maar ook iets anders. Een vreemde warmte verspreidde zich door zijn buik. Hij haatte het, maar kon het niet ontkennen.
“Stop je?” vroeg Gabriel plots.
“Nee, Meester,” zei Daan snel.
“Goed. Maar ik zie je denken,” zei Gabriel. “Je denkt dat dit tegen je natuur is. Maar dat is precies wat ik ga breken. Je zult leren genieten van wat ik je opleg.”
Gabriel pakte een kleine vibrator en zette die tegen Daan’s erectie. Daan kromde zijn rug en kreunde.
“Je mag niet klaarkomen,” zei Gabriel streng. “Als je dat doet, straf ik je.”
Daan knikte heftig. “Ja, Meester.”
Hij voelde Jonas’ lichaam tegen zich aan, Gabriel’s stem in zijn oor, de vibrator tegen zijn huid. Zijn hoofd tolde.
Gabriel stopte plots en tilde Daan op de leren bank. Jonas ging achter hem staan.
“Je gaat leren wat penetratie is,” zei Gabriel. “Je zult voelen hoe het is om volledig open te zijn.”
“Meester…” Daan trilde.
“Stil,” zei Gabriel. “Jonas, ga door.”
Jonas begon langzaam in Daan te glijden. Daan schreeuwde het uit, zijn handen knepen in de leuningen van de bank.
“Adem,” zei Gabriel. “Ontspan. Je lichaam is van ons.”
Daan voelde hoe zijn schaamte veranderde in pure overgave.
“Zeg het,” beval Gabriel.
“Ik ben van u, Meester!”
“En van Jonas,” zei Gabriel.
“Ik ben van u… en van Jonas,” kreunde Daan.
Gabriel pakte de vibrator opnieuw en zette hem op de hoogste stand tegen Daan’s prostaat terwijl Jonas dieper in hem bewoog.
“Je mag pas komen als ik het zeg,” zei Gabriel.
“Ja, Meester!”
Daan voelde zijn lichaam branden. Hij smeekte, hij huilde, maar Gabriel liet hem balanceren op het randje.
“Vraag het,” zei Gabriel.
“Meester… alstublieft… ik smeek u…”
“Niet genoeg,” zei Gabriel. “Vraag het harder.”
“MEESTER, LAAT ME KOMEN!”
Gabriel glimlachte. “Nu mag je.”
Daan explodeerde. Zijn hele lichaam verstijfde terwijl Jonas diep in hem klaarkwam. Het orgasme was zo intens dat hij dacht dat hij flauw zou vallen.
Gabriel haalde Jonas weg en tilde Daan langzaam omhoog. Hij voelde zich leeg, gebroken, maar ook vreemd rustig.
“Je hebt goed geluisterd,” zei Gabriel. “Maar dit was pas de eerste les. Je bent nog niet waar ik je wil hebben.”
Daan keek hem aan met natte ogen. “Meester… ik…”
“Stil,” zei Gabriel. “Rust uit. Morgen gaan we verder. Dan zul je begrijpen dat je niet alleen voor mannen zult dienen… maar voor iedereen die ik je toewijs.”
Daan knikte langzaam. Hij wist dat hij geen keuze had.