Extreem gebruikt zoals ik wilde. Lisa had het nooit hardop durven zeggen, maar haar fantasieën waren nooit braaf geweest. Terwijl vriendinnen praatten over romantiek, droomde zij van rijen mannen. Van bezwete lichamen. Van uitgerekte openingen. Van het woord “slet” dat haar nat maakte.
Toen ik haar op een avond vroeg: “Wil je door meer dan één man tegelijk genomen worden?”, antwoordde ze zonder aarzeling:
“Ik wil geen vrouw zijn die gedeeld wordt. Ik wil de slet zijn waar iedereen zich op leegmaakt.”
Een vriendin van me uploadt stiekem haar seksverhalen én zoekt tegelijk echte seksdates. Ze is discreet, geil en woont misschien wel bij jou om de hoek.
Die avond veranderde alles.
We gingen verder dan ooit tevoren. Geen vijf, maar tien mannen werden uitgenodigd. Lisa wilde grenzen opzoeken – van haar lichaam, van haar psyche, van haar geilheid.
Er kwamen regels:
Lisa zat op haar knieën toen de mannen binnenkwamen. Ze droeg niets behalve een halsband en zwarte netkousen. Op haar buik stond geschreven met stift:
"SLET VAN DE NACHT"
Ik had haar geblinddoekt. Niet om haar te beschermen, maar om haar overgave te vergroten. Ze wist niet wie haar eerst zou nemen. Ze hoefde alleen te voelen.
De eerste liet zich in haar mond glijden zonder woorden. De tweede gleed achterlangs haar gleuf in. Ze kreunde. De derde kneep in haar tepels. Ze gilde.
Tien minuten later was ze nat, vol, druipend, en nog maar net begonnen.
Ze werd heen en weer getrokken als een stuk vlees, maar ze lachte. Ze bedelde. Ze smeekte om meer.
“Harder. Dieper. Laat me voelen dat ik niets ben dan jullie kutje.”
Ze werd gevuld in al haar openingen, tegelijk. De dubbele penetratie was geen climax, het was haar startpositie. Haar anus werd gestretcht. Haar mond was een doorgang, geen dialoog.
Iemand hield haar hoofd vast terwijl een ander zich in haar gezicht klaarmaakte. Ze opende haar mond gretig.
“Laat me doorslikken,” gromde ze. “Ik wil het allemaal voelen.”
Halverwege de avond brachten we haar naar het balkon – hoog, donker, maar net zichtbaar. Ze stond daar, benen wijd, een ketting aan haar halsband, terwijl één van de mannen haar anaal nam.
“Laat de wereld zien wat je bent,” fluisterde ik.
“Een publieke hoer,” zei ze hijgend. “Neem me. Laat iedereen het horen.”
Ze werd daar genomen, met haar gezicht naar de straat, haar kont trillend van de inspanning. Haar kreunen echoden tegen de gevels.
Uren later, haar lijf bezweet en besmeurd, lag ze op haar rug. Drie mannen klaarkomend over haar borsten. Nog twee die zich klaarmaakten. Haar lichaam beefde. Haar stem was hees. Haar ogen vol tranen.
“Ben ik nu goed genoeg?” vroeg ze zacht.
Ik hurkte naast haar neer. “Je bent meer dan dat. Je bent perfect. En nog steeds van mij.”
Ze begon te huilen. Tranen van bevrijding. Van trots.
De volgende ochtend liet ze zich opnieuw nemen, deze keer enkel door mij. Langzaam. Teder. Maar haar ogen waren veranderd.
Ze had zichzelf gevonden in de meest rauwe versie van wie ze kon zijn. En ze was er trots op.
“Mijn lichaam is voor iedereen die ik kies,” fluisterde ze. “Maar mijn hart blijft bij jou.”
Onderaan lees je het vervolg van dit verhaal in deel 2 van "De gangbang slet".
Na die eerste nacht waarin Lisa zich liet gebruiken door tien mannen, veranderde er iets. Niet alleen in haar, maar in ons allebei. Het was geen incident meer. Het werd een ritueel. Een levenswijze.
Ze vroeg me: “Mag ik jouw bezit zijn? Openlijk? Publiekelijk?”
Ik keek haar aan. “Je bent al van mij. Maar als je het écht wilt... dan gaan we verder.”
“Verder?” vroeg ze.
Ik knikte. “Verder dan je ooit had durven dromen.”
We organiseerden een bijeenkomst. Niet zomaar een gangbang – een ceremonie. Ik nodigde vijftien mannen uit. Ze kregen allemaal dezelfde instructie:
Op haar onderrug schreef ik met stift:
"Openbaar eigendom"
Op haar dij stond:
"Alle gaten beschikbaar"
Ze droeg een leren tuigje, volledig open. Geen blinddoek dit keer. Ze moest alles zien. Alles ondergaan. Alles voelen.
De ceremonie begon met een kring van mannen. Ze moesten haar keuren – net als op een veemarkt. Lisa stond in het midden. Naakt, trillend van opwinding, haar tepels hard, haar benen wijd.
“Ik ben hier niet als vrouw,” zei ze. “Ik ben hier als jullie speeltje. Neem mij.”
Wat volgde was geen seks. Het was verering via vernedering. Haar mond werd gevuld, haar keel gebruikt tot ze kokhalsde. Twee mannen namen haar tegelijk van achteren. Eén in haar anus, één in haar vagina.
Ze gilde. Niet van pijn. Van bevrijding.
Halverwege was ze al overstuur – druipend van zaad, vol handafdrukken, haar mascara volledig uitgelopen. Maar ze smeekte om meer.
Een man legde haar op een houten tafel, spreidde haar benen en zei:
“Ze moet gemarkeerd worden.”
Ze keek me aan. Tranen in haar ogen. “Mag het?”
Ik knikte.
Met een koude metalen stempel, speciaal ontworpen, duwde ik het woord “SLET” in tijdelijke inkt op haar onderbuik. Niet brandend – maar symbolisch. Ze was gemerkt.
“Nu ben je publiek eigendom,” zei ik. “Voor iedereen. Voor altijd.”
We bonden haar handen boven haar hoofd. Haar enkels gespreid. De mannen kwamen met hun zaad. In haar, op haar, over haar. Ze werd niet meer bediend – ze diende. Haar tong likte restjes op. Haar anus pulseerde van uitputting.
“Ik wil niet meer stoppen,” kreunde ze.
En ze hoefde niet. Ze kwam meerdere keren – zonder toestemming. Maar we lieten haar niet los. Ze moest door.
Toen alles klaar was, lag ze stil. Haar lijf besmeurd. Haar geest leeg. Maar haar hart… vol.
Ik hurkte neer. Kuste haar voorhoofd. En fluisterde:
“Je bent nu echt van ons.”
Ze knikte, met een zachte glimlach.
“En ik ben eindelijk compleet.”