De Rode Kamer van Wellness 17

Er is een verschil tussen verzorgd worden… en gebruikt worden.

Ik had niet verwacht dat het zo zou eindigen.
Niet hier.
Niet op deze plek, tussen witte badjassen, massages met lavendelolie en zachte lounge-muziek. Maar toch sta ik hier. Knielend. Met mijn mond open voor een onbekende pik die door een marmeren wand naar me toe schuift.

Hoe ik hier belandde?

Dat begon vier uur geleden, bij de ingang van Wellness 17.

1. Een onschuldig begin
Mijn beste vriendin Femke had het weekend geboekt. Ze had het ‘nodig’ — en ik eigenlijk ook. We zijn allebei begin veertig, gescheiden, met kinderen die vaker achter schermen zitten dan dat ze met ons praten. Dus toen ze zei: “We gaan even weg. Geen mannen, geen drama,” zei ik ja.

De aankomst was zoals je verwacht: warm onthaal, citroenwater, slippers. Alles rook naar eucalyptus en rust. De eerste uren deden we brave dingen: stoomcabine, scrub, hot tub.

Maar tijdens het diner veranderde de sfeer.

Femke keek me aan, haar blik glanzend van wijn en iets anders.

“Er is iets dat ik je nog niet heb verteld over deze plek.”

Ik legde m’n vork neer. “Oh?”

Ze leunde naar voren. “Er is een kamer hier. Niet op het plattegrond. Geen vermelding. Alleen voor vrouwen die het vragen. Die weten wat ze willen.”

“Wat voor kamer?” vroeg ik.

Ze glimlachte. “De rode kamer. Geen namen. Geen gezichten. Alleen jij… en wat jij durft te nemen.”

2. De trap naar beneden
We meldden ons bij de receptie met een codewoord dat ze me toefluisterde:
"reserva secreta"

De receptioniste keek niet eens verbaasd. Ze scande een bandje, gaf ons een sleutel en fluisterde: “Trap rechts van de zoutgrot. Tweede deur, alleen voor dames.”

Mijn hart sloeg over.
Ik was opgewonden. Maar ook nerveus.

Wat als dit te ver ging? Wat als het vies was?

“Je kunt altijd nee zeggen,” fluisterde Femke.
“Maar je gaat het niet willen.”

We vonden de trap. Laag verlicht. Gedempt geluid. Het leek alsof we uit de echte wereld stapten. Weg uit wellness, recht in een andere werkelijkheid.

De tweede deur was rood. Echt rood. Matgelakt. Zacht om aan te raken.
Op het midden stond één woord: "Entrada"

We gingen naar binnen.

3. De rode kamer
De geur van vanille, leer en warme huid raakte me meteen. Niet onfris. Integendeel. Er hing een zinnelijke warmte in de lucht.

De ruimte was rond. Middenin stond een halfhoge marmeren wand met drie ronde gaten. De vloer was bedekt met donkerrood tapijt. Langs de muur stonden pluche kussens, zachte banken, een tafel met doekjes, glijmiddel, condooms, flesjes water.

Een discrete speaker zond lage tonen uit. Geen muziek. Meer een dreun die in je lijf trilde.

Er was niemand behalve wij.

“Het is optioneel,” zei Femke. “Je kunt alleen kijken. Of alles.”

Ze liet haar badjas van haar schouders glijden.
Daaronder? Helemaal niets.

Ze ging op haar knieën voor het middelste gat.
En toen kwam hij.

4. Alleen jij, ik en deze muur
De eerste lul gleed langzaam naar binnen. Niet enorm, maar strak, glanzend.
Ik zat op een bankje en keek hoe ze hem begroette met haar tong. Langzaam. Verleidelijk.
Ze streelde hem als een heilig object.

Haar lippen sloten zich eromheen.
De man bewoog. Hij duwde zacht.
Zij liet hem.
Ze nam hem diep. Kreunde zacht.

Ik voelde mijn kut reageren.
Heet. Nattig. Vragend.

Ik stond op.
Ging naar het andere gat.
Knielde.
Wachtte.

Een paar seconden later verscheen mijn eerste.
Hij was groter dan de zijne. Dikker.
Hij trilde licht.
Ik voelde zijn hitte voordat ik hem aanraakte.

Ik spuugde op mijn hand.
Wreef over zijn eikel.
Gleed met m’n tong van boven naar onder.
En nam hem in m’n mond alsof ik nooit iets anders had gedaan.

Mijn keel paste zich aan. Mijn speeksel liep over mijn kin.
Ik nam hem diep.
Hij duwde.
Ik liet hem.

5. Eén mond is niet genoeg
Ik had geen idee hoe laat het was. Of wie ons zag.
Ik wist alleen dat we niet meer alleen waren.

Drie vrouwen waren stilletjes binnengekomen.
Eentje zoog nu tussen mijn knieën een lul via het laagste gat.
Een ander zat te masturberen op een kussen, haar vingers glibberig van geilheid.
De derde? Die stond achter me.

En plots voelde ik haar vingers tussen mijn billen.

Geen man. Geen waarschuwing. Gewoon een vrouw.
Ze gleed tussen m’n dijen.
Haar vingers vonden mijn kut.
Ze vingerde me terwijl ik zoog.

Mijn mond was vol.
Mijn kut werd bewerkt.
Mijn hele lijf sidderde.

Toen ik kwam, trilde ik als een blad.
Hij kwam tegelijk.
Een warme stroom recht in mijn keel.
Ik slikte.
Ik beefde.

En de volgende lul schoof al naar binnen.

6. Ranziger dan ik ooit durfde
Ik werd op handen en knieën gedwongen door de vrouw achter me.
Ze fluisterde: “Laat me je openzetten.”

En ze deed het.

Ze duwde mijn billen uit elkaar. Spuugde op mijn kontgat.
Gleed met haar vingers erin.
Eerst één. Toen twee.

En toen — voelde ik hem.

Een pik gleed langzaam via het onderste gat in mijn kont.

Ik gilde. Maar hield mijn mond open.

Want de derde lul was nu bij mijn gezicht.

Ik werd anaal geneukt, oraal gevuld.
Dubbel genomen.
Met vrouwenhanden die me openden als een cadeau.

Ik spoot.
Ik kreunde.
Ik liet alles gebeuren.

7. Niet meer wie ik was
Tegen de tijd dat ik op de grond lag, met sperma in mijn haar, tussen m’n benen, op mijn tong, wist ik het zeker:

Ik was niet meer wie ik was.

Ik had me laten neuken door onbekenden.
Mezelf laten vullen.
Mijn gezicht laten gebruiken als holte.
Mijn kont open laten trekken.

En ik wilde meer.

8. De afwerking
Femke lag naast me. Haar lippen glanzend, haar tepels stijf.
Ze lachte naar me.
“Je vond het lekker hè?”

Ik kon alleen maar knikken.

Toen kwam er een laatste man.
Geen lul via de wand.
Maar fysiek. Echt.

Hij ging voor me staan.
Zei niets.

Ik deed wat nodig was.

Ik pijpte hem op mijn knieën.
Nam hem diep.
Dieper.
Tot hij gorgelde van geilheid.

En hij spoot over mijn gezicht.
Mijn ogen.
Mijn tong.

Ik liet het druppen.
Smeerde het uit.
En likte het op.

Femke lachte.
“Welkom bij de rode kamer, schat.”