De nieuwe baan was goed voor me, omdat ik er eindelijk mijn draai in kon vinden en mezelf kon vestigen. Ik deed plichtsgetrouw mijn best om me aan het strikte regime van mijn baas te houden. Zo ging het een tijdje door, de duizeligheid ebde bij mij weg, maar Tony werd met de dag agressiever, totdat hij een feest aankondigde.
"Ik verwacht dat je de gasten vermaakt, ze een beetje huid laat zien terwijl je ze drankjes serveert."
Ik dacht eerst dat ze een grap was. Te mooi, te geil. Maar haar pik was echt. Hard. Zwaar. Warm. Ze trok me achterover op bed en neukte me zoals ik nog nooit ben genomen.
Het zou een makkelijke opgave zijn, en ik ging mijn zwoele wandeling oefenen terwijl de dag overging in de avond, terwijl zijn vrienden massaal zijn huis binnenstroomden. Het feest was een succes, iedereen had het geweldig naar zijn zin, en ondanks een paar onbedachtzame betastingen en rake klappen, zat de zoom van mijn rok al vol met tips voordat de avond voorbij was.
"Nou, nou. Iemand heeft een tas die niet in zijn broek past..."
Zijn schorre stem rukte me van mijn taken af en dwong me mijn hoofd op te heffen om hem recht in de ogen te kijken. Zelfs nadat ik was gaan zitten, merkte ik dat hij veel langer was dan ik.
"Zullen we je geluk eens beproeven?"
Ze speelden een simpel kaartspel, maar zijn grijns sneed door mijn trots, alsof hij mijn karakter volledig uitdaagde, en ik kon niet anders dan accepteren. Ik zag Tony hier achter de toonbank vandaan komen, dus ik neem aan dat hij degene is die het meest geïnteresseerd is in de uitkomst, en mijn gedachten schieten meteen naar hoeveel ik uit de zakken van zijn vriend kan persen.
"Je bent aan de beurt, ouwe. Alleen niet huilen als je je portemonnee aan mij geeft."
Ik zag dat hij op die woorden beet, en ik hield mijn grijns in toen hij wegging om wat kaarten op te halen, terwijl er een menigte zich verzamelde bij de show. Hij gooide de kaarten op tafel en begon ze te delen. We begonnen allebei te wedden, gooiden ons geld één voor één op tafel, waarbij onze gezamenlijke pot in elke hand steeds kleiner en groter werd.
Na een paar handen begint mijn geluk te keren, een beslissende weddenschap die lonend is. Ik verdien bijna de helft van zijn geld en geniet ervan hem zichtbaar te zien terugdeinzen als ik het aan mijn kant trek.
"Het is niet te laat om op te geven, ik weet dat mannen van jouw leeftijd het sowieso niet lang volhouden~"
Het publiek waardeert mijn gezeur en spoort hem aan om door te gaan. Ik zie zichtbare woede op zijn gezicht en geniet ervan dat ik hem tot nu toe zo op de kast heb gejaagd. De zaken blijven de ene of de andere kant opgaan, maar ik blijf na mijn vorige overwinning volledig domineren en wil de boel snel afhandelen. Zelfs Tony leek tevreden met me en glimlachte naar me.
"Oké, ouwe. Ik evenaar je resterende pot. Betaal of geef op!"
Dit zou hem waarschijnlijk uitspelen, ik hoefde maar een derde van mijn winst in te zetten om hem uit te spelen, het was een zekerheidje! Terwijl de kaarten werden gedeeld, zakte mijn hart in mijn schoenen en voelde ik de geruststellende klopjes op mijn rug veranderen in spottende klappen, nu we allebei op gelijke voet stonden.
"Oké, fuck it. All-in, bitch."
Ik had er op dat moment helemaal genoeg van. Ik klampte me vast aan een kaart die ik had weggestopt. Ik wilde die bitch alles afpakken wat hij had. Ik was de vernederende blikken die hij me steeds gaf zat. Terwijl we onze kaarten neerleggen en onze handen laten zien, zakt mijn hart weer in mijn schoenen. Zelfs de menigte werd stil toen ze zagen hoe hij me had leeggeroofd.
Het gelach keerde echter terug en ik zag hem langzaam zijn armen om mijn geld slaan en het naar zich toe trekken terwijl ik opstond om weg te lopen, rillend van angst dat mijn fooien me zo gemakkelijk werden afgenomen…
"Wacht even."
De koude, vastberaden toon van zijn stem klonk als een bevel, en ik stopte snel en ging terug naar mijn plaats.
"Wat dacht je ervan als we dingen voor je geld neerzetten, hm? Je outfit, je fooien. Afgesproken?"
Het was zo'n gewaagde zet dat ik aanvankelijk nauwelijks kon reageren, me plotseling bewust van de Terwijl de wellustige blikken van mensen op me gericht waren, voelde ik geen andere optie dan instemmen, de outfit was toch niet veel waard vergeleken met mijn verdiensten.
Het was in een flits voorbij, één hand en ik werd gedwongen me uit te kleden voor de ogen van het hele huis, een klap op mijn kont toen ik vooroverboog om mijn ondergoed uit te trekken, omkijkend zag ik de hele menigte en gaf ik het op om de dader te vinden. Ik gooide mijn outfit op tafel voordat ik achterover in mijn stoel plofte en worstelde om mezelf te verbergen.
"Nou, ik had niet verwacht dat het zo snel zou gaan... Wat dacht je hiervan?"
Hij vervolgde met een sluwe grijns op zijn gezicht, maar hoopte in mijn hart dat ik de boel misschien nog terug kon draaien. Ik wilde een kans om die zelfvoldane klootzakken achter me hun woorden te laten inslikken.
"Je gaat in een van onze muren zitten totdat je je schuld hebt afbetaald. Neuken en betaald krijgen, makkelijk toch?"
Ik kon nu echt niet meer terug, ik wilde mijn zuurverdiende geld terug, en zoals hij het beschreef, zou ik hier misschien zelfs nog wat extra geld kunnen verdienen~
De menigte was even stil geworden en toen ik over hun gezichten keek, leek het alsof ze allemaal vol verwachting op mijn antwoord wachtten. Ze staarden openlijk naar mijn naakte lichaam en toen ze een blik wierpen Toen ik beneden was, wist ik dat deze mensen waarschijnlijk de eersten zouden zijn die achter me zouden verschijnen…
Het was vreemd om naar de mensen te staren die me misschien over een paar minuten zouden gebruiken, maar ik heb hier niets aan, en ik kijk vol vertrouwen op, nog steeds met een glimlach.
"Afgesproken."
We kregen de laatste hand gedeeld, de man nam de tijd voor elke beslissing tot het hoogtepunt, de onthulling. Al zo diep gezonken, voelde ik nauwelijks de snee in mijn trots toen hij me volledig afranselde, zijn winnende hand onthulde en me zelfvoldaan aankeek terwijl ik mijn glimlach probeerde te onderdrukken en mijn wanhoop probeerde te onderdrukken. Omdat ik niet wilde toegeven aan hun gejoel, draai ik me om naar de mannen die me aanstaarden. Onbewust bedek ik nog steeds mijn lichaam en schep ik tegen hen op.
"Breng je geld maar naar mijn kraam en wees heel gul tegen me~"
Maar terwijl de menigte me uitjoelde terwijl ik worstelde om mijn naakte lichaam te verbergen, deden een paar klappen op mijn kont en wellustige handen die mijn borsten betastten, mijn zelfvertrouwen snel afnemen. Ik deed mijn best om een trots gezicht te houden tijdens mijn walk of shame, maar een bijzonder harde klap verbrijzelde die en ontlokte een gil van mijn lippen waar het publiek erg van genoot.
Hoewel ik vanaf het begin al wist wat er op het spel stond, voel ik, terwijl hij me overhaalt om hem naar een ander deel van het huis te volgen, elke stap steeds moeilijker worden. Afdalend naar Tony's kelder, doofden de muziek en de frivoliteit langzaam terwijl we verder liepen, de lichten dimden en het geluid maakte al snel plaats voor... iets anders. Het was alsof mijn geest tegen mijn lichaam schreeuwde om te rennen, om aan mijn schuld te ontsnappen en op de een of andere manier te proberen naar buiten te komen zonder dat mijn naakte lichaam in een afgelegen steegje werd verkracht. Terwijl ik mijn opties overweeg, concentreer ik me op hoe slecht mijn geluk me vandaag heeft gediend. Ik kan het niet laten om me voor te stellen hoe ik uit de schaduwen word gegrepen en tegen een koude stenen muur word geduwd, mijn gaten door een vreemde…
"Alsjeblieft."
Zijn schorre stem haalde me uit mijn wakende angst, mijn lichaam trillend van de resterende gedachten over wat er zou gebeuren als ik zou proberen te ontsnappen. Toen ik mijn blik wierp op de plek waar hij gebaarde, besefte ik nu wat hij bedoelde met een 'muur'. Tony had zijn kelder blijkbaar aangewezen als een soort bordeel…
Voor me bevond zich een rij gaten, waarvan de meeste aan de binnenkant met een zeil waren afgedekt, maar een paar waren al in gebruik… De natte smakgeluiden deden mijn lichaam trillen telkens als ze mijn oren raakten, en ik stelde me voor dat ik daar op hun plek was. Ik luisterde beter en hoorde de gedempte kreten van de andere kant. Ik herinnerde me dat het meisjes waren, net als ik, die net een beetje pech hadden gehad en nu zo zijn geëindigd.
Wordt vervolgd… Lees deel 2!