Een steegje. Een bord. En wat ik daar vond.
Het was mijn laatste nacht in Berlijn.
Ik dacht eerst dat ze een grap was. Te mooi, te geil. Maar haar pik was echt. Hard. Zwaar. Warm. Ze trok me achterover op bed en neukte me zoals ik nog nooit ben genomen.
Ik had al vier dagen achter de rug vol museums, koffiebars, oude boekwinkels en uitzichtpunten die ik niet per se bezocht om het uitzicht, maar om even alleen te zijn. Ik was alleen op reis gegaan, voor het eerst in jaren. Weg van werk, verplichtingen, en mijn slappe, voorspelbare vriend die liever voetbal keek dan mij.
Ik had hem niets verteld over deze trip. Geen adres, geen updates. Alleen: “Ik ben even weg.”
En nu was ik hier. Alleen.
En dronken.
Een wijntje bij het diner was er al snel drie geworden. Daarna liet ik me overhalen door een groepje Spanjaarden om “nog ééntje” te doen in een bar in Neukölln. Techno. Zweet. Rook. Een shot Jäger. En toen ik om kwart over twee afscheid nam, duizelde mijn hoofd.
Ik wilde niet naar het hotel. Ik wilde ook niet naar bed.
Ik wilde nog iets.
Iets waar ik geen naam voor had.
Alleen een gevoel. Een honger.
Iets wat de nacht me misschien kon geven.
En dus liep ik.
Berlijn kent duizend steegjes. Deze zag er niet anders uit. Nauwe muren. Grafitti. Rottend hout. Een paar fietskettingen. Een kapotte lantaarn.
Maar wat me stopte, was het bord.
Een metalen plaat boven een grijze deur. Matzwart. Geen licht erop. Geen pijl. Alleen witte letters, handgeschilderd:
GLORY | Eintritt frei | Nur für Erwachsene
Ik bleef staan.
Mijn hart klopte meteen iets sneller.
Niet omdat ik bang was.
Maar omdat iets in me zei: dit is het.
Ik had er natuurlijk over gehoord. Over clubs waar het draait om anonimiteit. Muren met gaten. Lichamen zonder gezichten. Je laat je gebruiken — of je gebruikt.
En dat deed iets met me.
Al jaren.
In stilte.
’s Nachts in bed.
Met mijn vingers tussen mijn benen.
Ik keek om me heen. Niemand.
Toen drukte ik de deurklink naar beneden. En stapte naar binnen.
De gang was donker, maar warm. Een oude TL-buis flikkerde boven mijn hoofd. De geur van leer, oud hout en iets… dierlijks hing in de lucht. Niet vies. Maar intens. Opwindend.
Een bord aan de muur wees naar beneden:
Glory Lounge – Untergeschoss
Ik volgde de trap. Elke trede kraakte. Mijn hakken tikten als waarschuwingen.
Beneden opende de ruimte zich. Een kelder. Dieper dan ik had verwacht. Rood licht gloeide aan de randen. Zwarte gordijnen. Houten wanden. Tapijten op de vloer. Het rook naar glijmiddel, warme huid en net iets te veel lust.
Ik was niet de enige.
Een vrouw met kort blond haar zat op haar knieën voor een wand met drie gaten. Eén man stond achter het hout, alleen zijn onderlichaam zichtbaar.
Een andere man zat op een bank in het donker, zijn broek open, zijn hand traag bewegend.
Niemand zei iets.
De vrouw zoog. De man kreunde. En ik voelde mijn kut reageren.
Een dame van ergens in de zestig, met rood haar en een leren jurk, keek me aan vanachter een barretje. Ze knikte.
“Erste Mal?”
Ik knikte langzaam.
Ze wees naar een gordijn achterin.
“Raum drei ist frei. Einfach nehmen, was du brauchst.”
Ik wist niet of ze bedoelde: de kamer, of de ervaring.
Ik trok mijn jas uit. Onder mijn zomerjurk droeg ik niets. Geen BH. Geen slipje. Alleen verlangen. En zenuwen die nu niet meer terug wilden.
Ik liep naar kamer drie. En ging naar binnen.
De kamer was klein. Donker, maar niet duister. Een lampje boven de wand gaf net genoeg licht om de vormen te zien: drie gaten. Twee op gezichtshoogte. Eén op kniehoogte. Alles van donker hout. Afgerond. Schoon.
Op de vloer lag een dik tapijt. Naast de wand stonden doekjes, glijmiddel, een flesje water. Een spiegel aan de zijkant toonde mijn reflectie: mijn haar door de war, mijn wangen rood, mijn ogen groot en glanzend.
Ik ging op mijn knieën.
En ik wachtte.
Mijn handen op mijn bovenbenen. Mijn adem traag. Mijn kut vochtig.
Na een minuut gleed de eerste lul door het middelste gat.
Ik hield mijn adem in.
Hij was stevig. Donker van kleur. Sappig. Nat van glijmiddel of voorvocht. Hij bewoog licht, zoekend.
Ik boog voorover.
Liet mijn tong zachtjes over de eikel glijden.
Hij trilde. Reageerde. Groeide.
Ik nam hem in mijn mond. Traag. Zacht. Tot hij tegen m’n keel aan duwde.
Mijn lippen sloten zich eromheen. Mijn hoofd begon te bewegen. Diep. Ritmisch.
Hij duwde terug. Steeds harder. Hij begon mijn mond te gebruiken zoals ik gehoopt had. Alsof ik niets was behalve een holte die hem moest plezieren. En ik vond dat zo... ongelofelijk geil.
Terwijl ik hem pijpte, gleed een tweede lul door het linker gat. Groter. Hoger. Ik liet de eerste los, draaide me en nam de tweede in mijn mond.
Mijn hand ging terug naar de eerste. Ik wisselde. Mond op links, hand op rechts. Toen andersom.
Mijn hoofd draaide. Mijn speeksel droop. Ik verloor mezelf.
Ik voelde mijn kut kloppen. Mijn dijen warm. Mijn adem hijgend.
De mannen gromden. Ze duwden. Ruw. Ritmisch. Alsof ik hun bezit was.
Ik kwam.
Zonder handen.
Alleen door het zoogtempo, de druk in mijn keel, de anonimiteit.
Ik gromde zacht. Mijn dijen trilden. Mijn kut spoot.
En ik was nog niet klaar.
Toen ik weer rechtop zat, plakkerig van speeksel en geilheid, gleed er een pik door het onderste gat.
Maar deze had een condoom om.
Ik verstijfde even.
En toen wist ik:
Hij wil niet mijn mond. Hij wil mij.
Ik stond langzaam op. Tilde mijn jurk op. Draaiend met mijn rug naar de wand. Mijn kut droop.
Ik boog voorover. Knieën licht gebogen. Billen naar achteren.
Hij voelde me. Gleed naar binnen. Langzaam. Glijdend. Warm. Vol.
Ik kreunde.
Hij greep mijn heupen vast.
En begon me te neuken.
Harder. Dieper. Elke stoot sloeg mijn adem weg. Mijn borsten zwaaiden mee. Mijn gezicht tegen het hout.
En ik gilde.
Het was rauw. Wild. Maar gecontroleerd. Hij kende het ritme van de wand. Van deze plek.
En ik was maar één van zovelen.
En dat vond ik geil. Extreem geil.
Toen hij in mij spoot – warm, vol, met een diepe kreun – kwam ik weer.
Spuitend.
Trillend.
Zonder controle.
Ik viel naar voren, op mijn knieën, adem happend.
De mannen trokken zich terug. Geen woorden. Geen geluid.
En ik?
Ik bleef nog even liggen.
Toen veegde ik mijn gezicht schoon, trok mijn jurk recht en liep de kamer uit.
Niemand keek op.
Iedereen wist.
Bij de deur keek de vrouw me aan.
“Bis bald?”
Ik glimlachte.
En knikte.