Een geheime fantasie, een vergeten plek... en wat ik daar heb laten gebeuren.
Ik weet niet of ik dit moet vertellen. Of ik het durf.
Ik dacht eerst dat ze een grap was. Te mooi, te geil. Maar haar pik was echt. Hard. Zwaar. Warm. Ze trok me achterover op bed en neukte me zoals ik nog nooit ben genomen.
Maar het blijft maar door m’n hoofd spoken. Elke keer als ik onder de douche sta. Als ik naar m’n werk fiets. Als ik mijn benen scheer. Altijd komt dat ene moment terug. Die dag. Die plek. Die pik in mijn mond. Die spanning in mijn buik.
En ik moet het gewoon kwijt.
Al is het maar om het een beetje van me af te schrijven.
Het begon allemaal als een fantasie. Eén van die dingen die je niet zegt tijdens een lunch met vriendinnen. Je praat over wijn, over kinderen, over werk. Maar je zegt niet dat je droomt van een kamer met een muur, met een gat, en een onbekende man die zijn pik erdoorheen steekt — en jij die hem gewoon... neemt. Zonder naam. Zonder woorden.
Ik zei het niet hardop. Maar ik dacht het wel. Elke keer als ik onder de douche mijn vingers tussen mijn benen liet glijden. Dan stelde ik me voor dat ik op m’n knieën zat, in het donker, en dat er alleen een pik was. Groot. Stijf. Anoniem.
En dat ik gewoon slikte.
Alles.
En toen... toen werd het geen fantasie meer.
Ik werk in een groot distributiecentrum net buiten de stad. Veertigplus, administratie. Niemand die me daar opmerkt. Althans, niet op die manier.
Maar achter op het terrein staat een oude hal. Hal 14. Al jaren buiten gebruik. De ruiten zijn geblindeerd, de deuren verroest. En niemand komt er. Dacht ik.
Tot ik op een vrijdagmiddag wat papieren moest afleveren bij de technische dienst. Een stagiair stuurde me per ongeluk naar hal 14. En toen ik daar stond, in de deuropening, hoorde ik iets.
Geen machines. Geen mensen. Maar... een diepe kreun. Gedempt. Hol. Lichamelijk.
Ik duwde de deur verder open. Binnen was het donker, muf, stoffig. Maar achterin, achter een scheidingswand van pallets en oude stellingkasten, zag ik iets wat ik nooit meer zal vergeten.
Een dikke, houten wand. Ruw, zelfgemaakt. En in het midden: een perfect rond gat. Op kniehoogte.
Er stond een oude bureaustoel voor. Er lagen gebruikte tissues op de grond. En een pak glijmiddel op een krat.
Mijn hart bonsde. Mijn mond werd droog. Mijn kut nat.
Ik stond daar — ademloos — en dacht alleen maar: iemand heeft hier dus al gedaan waar ik alleen van durfde te dromen.
En toen ging de andere kant van de wand open.
Ik wilde weglopen. Echt. Maar ik bleef staan. Verstijfd. Nieuwsgierig.
En toen verscheen het.
Een lul.
Door het gat.
Half hard, maar groeiend. Groot. Donker. Glad. Zenuwachtig.
Ik weet niet wat me overkwam. Ik had niet eens nagedacht. Maar ik zakte op mijn knieën. Mijn hand ging vanzelf naar die pik. Hij voelde warm. Levend. Hij pulseerde in mijn hand.
Ik keek om me heen. Niemand. Geen camera’s. Alleen mijn hart, dat bonkte als een gek. En die pik in m’n hand, die harder werd met elke seconde.
Ik bracht mijn gezicht dichterbij. Mijn lippen opende zich. Mijn tong gleed over zijn eikel. Zacht. Langzaam.
Hij bewoog. Een lichte stoot. Alsof hij me smeekte. En ik gaf toe.
Ik nam hem in m’n mond. Eerst het topje. Toen dieper. En nog dieper. Mijn lippen sloten zich strak om zijn schacht. Mijn speeksel drupte langs mijn kin.
Mijn vingers gleden onder m’n rok. Ik had een string aan. Die schoof ik opzij. Mijn kut was doorweekt.
Ik ving mezelf. Geluidloos. Glijdend. Terwijl ik zijn lul in m’n mond had, zoog ik mezelf tot aan het randje.
Hij kreunde. Kort. Laag. En toen spoot hij.
In mijn keel.
Warm. Zout. Veel.
Ik slikte alles. Zonder aarzelen. Zonder nadenken.
Toen hij zich terugtrok, bleef ik zitten. Verbaasd. Nat. Trillend.
En geil. Zo ongelooflijk geil.
De week erop stond ik er weer. Zelfde dag. Zelfde tijd.
Maar dit keer... had ik een plan.
Ik ging eerder. Ik maakte de stoel schoon. Ik bracht mijn eigen doekjes mee. Ik had geen slipje aan, alleen een kort rokje en een topje zonder beha.
En hij kwam weer.
Of het dezelfde man was? Ik weet het niet. Dat is juist het geile eraan. Je weet niets. Je ruikt alleen zijn geur. Je voelt de warmte van zijn pik. En je laat het gebeuren.
Ik nam hem meteen in m’n mond. Diep. Nat. Ik wilde voelen hoe mijn keel zich om hem sloot. Hij greep me bij mijn hoofd — via het gat — en duwde. Harder. Dieper. Tot ik kokhalsde. En ik wilde het. Alles.
En toen gebeurde er iets wat ik nooit had durven hopen.
Een tweede lul verscheen.
Tweede gat. Zelfde wand. Iets hoger. Ook stijf. Ook klaar.
Ik keek naar hem. Naar hen. Mijn kut klopte.
Ik liet de ene pik los, nam de andere. Mijn hand gleed terug naar de eerste. Ik bewoog ritmisch. Likte. Zoog. Wisselde van mond. Van hand. Van tong.
Ik was niet langer bang. Ik was een slet. Op mijn knieën. In een oude hal. Met twee onbekende mannen die me gebruikten zoals ik altijd al gewild had.
Ze kwamen bijna tegelijk. De één in m’n mond. De ander op mijn gezicht. Mijn haar plakte. Mijn huid glansde. En ik kwam klaar. Met mijn vingers diep in mezelf, trillend, kreunend, in het donker.
Ik kom daar nu elke vrijdag. Niemand weet het. Zelfs mijn vriend niet.
Hij denkt dat ik boodschappen doe. Of sporten ben.
Maar ik ben daar. In hal 14. Op m’n knieën. Mond open. Kut nat.
Soms zijn het drie mannen. Soms één.
Soms lik ik, soms word ik geneukt via het onderste gat.
Ja — ik heb mezelf gepositioneerd tegen dat ruwe hout. Kut open. En hem in me laten glijden. Anoniem. Hard. Ruw. En ik heb het verdiend. Elke seconde.
Het geilste?
Ik weet niet wie ze zijn. Ze weten niet wie ik ben. En dat is precies de magie ervan.
Geen verplichtingen. Geen vragen. Alleen lust.
En soms — heel soms — als ik daar zit en een warme straal sperma mijn keel vult, kijk ik naar het plafond en denk ik:
Waarom heb ik hier zolang mee gewacht?
Misschien heb je me weleens gezien. Op straat. In de supermarkt. Of in de rij bij de bakker.
Ik zie eruit als een normale vrouw. Veertigplus. Nette jas. Verzorgd kapsel.
Maar als je goed kijkt...
Als je weet waar je moet kijken...
Dan zie je het misschien. Die honger in mijn ogen. Die geheime glimlach.
Want jij weet niet wat ik op vrijdagen doe.
Maar ik wel.
En mijn kut herinnert zich elk gezicht dat ik nooit heb gezien. Elke pik die ik heb geproefd zonder naam. Elke druppel die ik heb geslikt als een braaf meisje.
En weet je?
Ik hoop dat je ooit, toevallig, op dat terrein komt. En dat jij ook de deur naar hal 14 opent.
Misschien sta ik daar dan.
Op mijn knieën.
Met m’n tong uit m’n mond.
Klaar voor nog één geheim.