Leon logeerde in het huis van Greta – een 70-jarige vrouw met grijs haar, sterke benen, en een kont die in zijn gedachten bleef hangen als een echo. Ze was direct. Sensueel. En niets verhullend.
Ze zag zijn blik. Elke keer dat hij zich omdraaide in de keuken, zat zij gebogen over het aanrecht. Elke ochtend als hij opstond, zat zij al met gekruiste benen op de bank in een satijnen kimono. Zonder ondergoed.
Ik ken een secretaresse die overdag agenda’s beheert, maar ’s avonds zichzelf laat vullen door vreemden van deze site. Discreet en geil.
Hij had niet gevraagd om deze fascinatie. Maar het ontstond. En groeide. Tot hij niets anders meer wilde dan die ene plek – haar achterkant. De verboden poort.
Het was Greta die het eerste stap zette. Geen onduidelijke hints. Geen zachte suggesties. Gewoon directe woorden.
“Als je nog één keer naar mijn kont kijkt, moet je hem ook gebruiken,” zei ze bij het ontbijt. “En ik bedoel écht gebruiken.”
Zijn vork viel op de grond. Zij lachte.
“Je denkt dat vrouwen van mijn leeftijd het rustiger aan doen? Lieverd, deze kont heeft dingen meegemaakt die jij pas gaat begrijpen als je er diep in zit.”
Diezelfde avond stond ze in zijn deuropening. Kimono open, haar blote lichaam glimmend van olie.
“Ik heb me voorbereid,” zei ze. “Je mag het voorzichtig proberen.”
Ze draaide zich om, legde zich op zijn bed, knielend, billen naar hem toe.
“Eerst tong. Dan vingers. Dan jou.”
Zijn hart bonkte. Zijn keel droog.
Hij ging op zijn knieën. Haar kont rook naar muskus en lavendel. Hij likte. Eén keer. Toen nog een keer. Ze kreunde zacht. Zijn tong cirkelde haar kringspier, duwde erin. Haar ademhaling versnelde.
Ze greep het laken. “Vinger erbij.”
En zo begon het. Eén vinger. Twee. Haar lijf schudde bij de derde. Ze spoot – echt spoot – over zijn hand.
“Dat was warming-up,” gromde ze. “Nu wil ik je in me.”
Met glijmiddel op zijn pik en haar kont wijd open, begon hij langzaam. Eikel tegen opening. Ze duwde achteruit.
Millimeter voor millimeter gleed hij naar binnen. Haar spieren knepen, haar stem trilde.
Ze keek achterom. “Blijf bewegen. Geen pauzes. Geen vragen. Gewoon nemen.”
Hij begon te stoten. Dieper. Steeds dieper. Haar kreunen werden harder.
Toen hij helemaal in haar zat, kuste hij haar rug. Zij gromde. En begon zelf te bewegen.
“Ik wil dat je komt in me. En daarna blijf je zitten tot ik wéér kom.”
En zo deed hij. Zijn lading diep in haar kont spuitend, zij trillend boven hem, vingers op haar clit, spuitend, kreunend, tot haar benen instortten.
De dagen erna ontwikkelden zich in ritme:
Ze leerde hem tempobeheersing. Ze liet hem zijn vingers als wig gebruiken, langzaam haar anus masseren tot ze vanzelf ontspande. Op dag 5 kon ze hem nemen zonder voorbereiding.
“Je past nu in me als gegoten,” fluisterde ze.
Op dag zeven droeg ze een leren harnas. Zijn armen werden gebonden aan de bedrand. Zij zette zich boven hem, gleed zijn pik in haar kont – en reed hem alsof ze een wild dier was.
Ze draaide haar lichaam, bewoog haar heupen in cirkels, klemde haar spieren.
“Voel je hoe strak ik ben?” zei ze. “Jij bént niet in mij. Ik omhul jou.”
Ze kwam boven hem, zijn gezicht tussen haar borsten, haar vingers in zijn mond.
Op dag tien kwam Henk, een oude scharrel van Greta. 74, kale kop, ruige handen.
“We delen graag,” zei Greta, “maar ik kies de volgorde.”
Die middag lag Leon op zijn rug. Greta zat op zijn gezicht. Henk duwde zijn harde pik in haar kont. En zij kwam – hard. Trillend. Schreeuwend. Terwijl ze Leon’s tong gebruikte om niet te stikken in haar eigen orgasme.
Toen wisselden ze. Leon kreeg haar kont opnieuw. Deze keer met zijn ballen tegen Henk’s gezicht.
Op dag veertien zei ze niets. Ze ging op handen en knieën. Legde een kom glijmiddel naast zich. En een vibrator.
Leon wist wat te doen.
Hij bereidde haar voor. Likte haar. Vingerde haar. Stak de vibrator in haar kut terwijl hij haar anaal nam. De sensatie van dubbel gevuld zijn maakte haar gek. Ze huilde van genot.
Hij hield haar heupen vast. Spoot diep in haar kont. Haar lichaam bleef doorgaan. Natrillen. Spasmes van extase.
Toen ze stil werd, fluisterde ze:
“Je hebt me gevuld. Nu hoor ik bij jou.”