NIEUW verhaal Verborgen in sexy lingerie met butt plug op kantoor

De geur van nat satijn

5 min. leestijd 14 weergaven 0 lezers vinden dit leuk 0 comments

Een van mijn collega’s had een afspraak gemaakt met een jonge dame die schade aan je auto had. Ze kon niet rijden, dus ik ging naar je toe. Ik had met jou al een aantal keren op msn over o.a. dit onderwerp “gesproken” en je was heel open, eerlijk en aardig.

Je had me ook verteld dat je relatie nét was geëindigd met je vriend en dat je daar heel veel moeite mee had. Je had helaas nu net geen werk én nu ook nog die schade waar niemand een briefje bij had gelegd… Je maakte de deur open en keek me met je grote donkere kijkers aan. We kusten elkaar drie maal vriendschappelijk, dat kon wel na die leuke msn-contacten.

Kleine tip tussendoor… Mijn buurvrouw komt elke avond klaar op deze site. Ze zoekt geen liefde, alleen harde actie. En geloof me, ze is nog leniger dan ze eruitziet.

Vind haar onder de naam BuurAnita69

Je had een klein appartementje, maar wel met sfeer. Vanuit het woonkamertje keek je schuin de slaapkamer en de keuken in. Je had twee 2-zitsbankjes en we gingen ieder op een hoek van de tweezittertjes zitten.

Ik kreeg een lekker kopje thee, we namen de papieren door van het Waarborgfonds en op een kleine salontafel vulden we de formulieren in. Het vlotte niet echt, dus ik ging op mijn hurken naast je zitten en vulde het meeste voor je in. Hierbij raakte ik heel licht je been met mijn arm.

Normaal trek je dan wel terug, maar dat deed jij niet en ik eigenlijk ook niet. Ik raakte je nog een paar keer. Je liet me ook nog even door het raam wijzend je auto zien, maar ik kon naar niets anders kijken dan je prachtige kontje.

Goed dat je dát niet zag. Wat had je een mooi bibsje. Je droeg een mooie lange broek met wijde pijpen.

Toen je de rest van de formulieren invulde viel mijn oog ook op je prachtige decolleté… en ik kreeg het steeds heter. Het was in de kamer overigens heel koud en de ramen waren nat en aangeslagen, ik had koude handen en koude voeten. Jij vast en zeker ook.

Dat klopte inderdaad, je begon er zelf over. Het was tijd voor nóg een kopje thee. Icetea, of warme thee, vroeg je lief. “Warme thee graag”, zei ik en ik las nog wat door.

Je moest nog een Europees schadeformulier invullen en ik kan niet ontkennen dat ik je nu iets méér in de gaten hield dan zojuist. Je zag er lief, maar wel kwetsbaar uit. Je had me al verteld dat het net uit was met je vriend en dat je het daar heel moeilijk mee had.

Dat bleek wel, je zat er nog vol van. Tja, dus enige hoop hoefde ik niet te hebben… je hield van hetzelfde als ik: goed verzorgde mensen. Het klikte heel goed tussen jou en mij en het bezoekje liep qua tijd wat uit de hand, maar het was beren gezellig.

Of ik ook een wijntje lustte. Eigenlijk graag natuurlijk, maar dat leek mij beter van niet en ik kreeg een 3e keer thee. Je nam zelf Icetea.

Ik was op het andere 2-zitsbankje gaan zitten, waar zij ook zat, want mijn benen deden een beetje zeer. Je kwam naast me zitten. Door de “grootte” van je bankje, tégen mij aan.

Ik keek je aan, glimlachte, je glimlachte terug en toen gebeurde het onverwachte: er sprong een vonk over. Niet zo’n kleintje ook. Met risico van ontslag (aan klanten zitten mag niet) bracht ik mijn hand naar je gezicht en streelde je wang.

Je had een waanzinnig zachte huid, een perzikhuidje. Je protesteerde niet. Je keek me wel recht aan.

Mijn linkerhand ging naar je andere wang en ik had zogezegd je gezicht in m’n handen. Ik streelde je rechterslaap van boven naar beneden en knuffelde met mijn linkerduim je rechtwang. Het voelde alsof ik in een soort trance ging, ik hoorde vanaf dat moment geen muziek en geen omgevingsgeluiden meer.

Alleen wíj waren er, op dat bankje. Je cd’s speelde niet zonder storing, je stond op. Ik dacht meteen, nou is het voorbij en voelde me al alleen, maar gelukkig, je zette de tv op een muziekzender en kwam weer terug op hetzelfde plekje.

Je keek mij volgens mij net zo hoopvol aan als ik jou. En weer bewoog ik rustig mijn handen naar je gezicht en ik besloot meteen dat ik je wilde kussen. Dan maar en blauwtje lopen, maar dit wilde ik gedaan hebben.

Je sloot je ogen en kuste me behoedzaam. Heel rustig, bijna een Japans tafereel. We openden onze ogen en keken elkaar recht in de ogen aan.

Dat was misschien het teken: doorgaan, zóenen… en dat gebeurde ook. Ik voelde wat in je mond en moest even lachen. Je zag het.

Je had een piercing in je tong en dat had ik nog nooit eerder gevoeld. Beetje vreemd, maar wel lekker. Als je er eentje hebt, ben je, je volgens mij nog véél bewuster van je tong. “Ja”, zei je” ik heb je wel eens verteld dat ik een piercing had, maar deze had ik niet genoemd geloof ik” en we kusten weer verder.

Heerlijk, loom. Ik streelde je schouder, ik streelde je nek en je vond het goed. Je keek me af en toe wel strak aan, volgens mij om te zien hoe ik keek, maar dat voelde prima.

Je moest even naar het toilet. Het volgende puntje van “angst”, twijfel… het was voorbij toen je terugkwam…? Maar je kwam weer mooi terug.

Je zette een andere zender op en ik wachtte niet af. Ik stond op, stapte op je af en nam je in m’n armen. Het voelde heel vreemd, spannend en toch heel vertrouwd.

Je trok me naar zich toe, me bijna een rode kop bezorgend, want de spanning was ook daar beneden doorgedrongen… Je keek me aan en zei slechts:”Mm” en glimlachte. Je trok zich er niets van aan en ik was het ook weer snel vergeten, want wat kón je kussen! Heerlijk: over mijn lippen, er achter, een klein bijtje hier of daar, je tongetje vol in mijn mond, tong over mijn tanden, om de mijne heen kronkelend...

Mijn hartslag liep onverantwoord hoog op. Ik werd wat brutaler en voelde onder je jasje en je shirt hoe zacht je rug was. Ja, om de rillingen van te krijgen, zo fijn!

Ik liet mijn vingers vanonder naar boven, van links naar rechts en kompleet zónder enige lijn over je rug gaan en de tweede hand kon natuurlijk niet achterblijven. Die deed ook mee. Je deed mijn colbertje uit en hing het keurig op een stoel.

Je keek me aan en ik tilde je op, alsof ik je over de drempel wilde tillen. We liepen zo richting je bed. “Pas op”, zei je “het is hier heel smal”, het klopte, maar het lukte toch. Ik droeg naar je bed.

Een pantervelletje er overheen. Een paar tijgerkussens. Voortekens?

Ik zag een bult in je bed, wilde je daar eigenlijk op leggen en grapte toen, “Zeker een poes…” en moest lachen en warempel, het wás er eentje. Die was onder de dekens gekropen. Ik legde je er toch maar náást en je dirigeerde de poes naar elders.

Ik ging naast je liggen, hoewel ik de indruk had dat je misschien wel wilde dat ik op je ging liggen en we verstrengelden onze benen een beetje.

Vond jij dit verhaal ook leuk?

Ja, goed verhaal!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *