Dit wordt een beetje een saaie toestand.Vooral veel slap gelul."Dat moeten we hier niet hebben."zei iemand op de chat een keer,maar veel anders doen ze daar meestal ook weer niet.Ik denk dat ik er sommige vrouwen die van buitenaf zoeken en meer van me willen weten er misschien wel een plezier mee doe.En misschien dat sommige mensen er wat aan hebben.
Toen ik hier een paar jaar geleden voor het eerst kwam,was het voor mij wel goed om eens te zien hoeveel mannen zich eigenlijk zo met dit soort dingen bezig houden en fotootjes van zich maken.Het is wel vaak steeds allemaal hetzelfde en is het echt allemaal zo lekker?En de haren rijzen me soms te berge als ze beginnen over hun "mannenkutje".Een dameskontje is toch ook geen kutje", denk ik dan.En ik erger me soms echt aan al die mannen die alleen hun vrouw te kijk zetten en haar uitmaken voor een neukslet.Of over de wijze waarop sommige mannen het gewoon lijken te vinden zo naar vrouwen te kijken.
Even serieus: als je houdt van jonge meiden die op zoek zijn naar sugar daddies… check dan deze site. Sommigen zijn pas net 21 en willen maar één ding: ervaren mannen.
Anderzijds wil ik daar niet al te veel over zeuren en moraliseren.Het is vaak maar een spel en er zijn gewoonweg ook veel vrouwen die het geil vinden,zo behandeld te te worden.En uiteindelijk is het maar een kleine groep en is het beter dat ze zich hier zo kunnen uitleven en gelijkgezinde contacten vinden,dan dat ze dat echt op straat gaan doen.
Ik ben zelf iets anders bezig dan de meeste andere mensen.Ik ben eigenlijk een beetje aan het experimenteren met mezelf en het is niet zo mijn bedoeling steeds weer te kicken,maar om me wat vrijer te maken.En vrijheid betekent dan voor mij niet dat ik steeds verder wil gaan en nieuwe avonturen zoek.Ik zoek eigenlijk meer een toestand,waarin het me allemaal niet zo veel meer doet en op zich ben ik daarmee wel een eind in de goede richting.
Maar soms krijg ik nog weleens een verstijving bij de gedachte dat ik me voor straf zo moet laten bekijken en maakt het me zo geil dat ik me erbij aftrek,klaarkom en in een weldadige rust weg kan zinken.En dan kan ik me maar beter snel aftrekken en die ontspanning erna ben ik later het lekkerst gaan vinden.Al was er vaak ook een wat spijtig gevoel dat het dan voorbij is.En soms dat ik me zo had laten gaan.
Eigenlijk begon ik al met masturberen toen ik een jaar of 4-6 was.Maar het staat me niet bij dat ik in die tijd ooit klaarkwam.Volgens mij gebeurde dat voor het eerst toen ik een jaar of 14 was.Ik had volgens mij die middag een afspraak met een endocrinoloog.Mijn groei was wat traag op gang gekomen.Ik had wat injecties gehad en meestal bekeek hij dan mijn ballen,die hij vergeleek met een soort rozenkrans die hij in zijn handen had.
Volgens mij had ik toen nog geen haar,maar ik weet wel dat ik voor het eerst een keer alleen naar hem toe zou gaan.Mijn moeder ging anders altijd mee,maar nu niet.Ik was wat onrustig en had me thuis uitgekleed en lag bloot op de vloer van mijn kamer en ging voor het eerst verder dan anders en mijn lul en buik begonnen ineens onophoudelijk schokkende bewegingen te maken.
Ik vond het eigenlijk eerst helemaal niet lekker en was vooral bang dat het nooit op zou houden.Uiteindelijk begreep ik wel wat het moest zijn.Ik weet niet goed of ik toen al een zaadlozing had.Ik denk het wel,maar volgens mij ging ik erna vrijwel ongewassen naar die afspraak en dat is de laatste keer geweest dat ik daar geweest ben.
En geleidelijk aan ben ik me meer gaan aftrekken en dat vooral bij afbeeldingen van vrouwen,vooral naakt,maar ik denk ook bij Nancy Sinatra in die tijd met haar laarzen en dat korte rokje.En These boots are made for walking was een van mijn eerste plaatjes,maar ik dacht er toen nog niet zo bij na dat die laarzen ook over mij zouden kunnen lopen.
Ik wilde in die tijd nog wel dokter worden.Niet om met ballen van kleine jongetjes te spelen,maar om mensen beter te maken.Maar in die tijd werd het me ook al wel duidelijk,dat ik me onvoldoende op wis- en natuurkunde kon concentreren om medicijnen te kunnen gaan studeren.Mijn vader maakte in die tijd een keer een opmerking,waar ik me heel kwaad over gemaakt heb.
Er was een psycholoog van zijn werk op bezoek en ze vroegen zo wat ik wilde worden en ik zei dat ik wel dokter wilde worden,waarop mijn vader zei dat ik alleen maar prikken wilde geven.Ik vond dat zo'n rare bizarre opmerking.Hij had altijd een heilig geloof dat er voor iedere kwaal wel een pil zou zijn of een injectie,maar ik heb dat zelf nooit zo gehad.
Ik heb verder geen aanwijzingen dat hij zo'n perverse en dominante instelling gehad zou kunnen hebben.Lang was hij een voorbeeld voor me en in veel opzichten een modelvader volgens het handboek van dokter Spock dat bij ons op het boekenplankje stond.Later stond wel ook L'histoire d'O in zijn boekenkast,waarin ik ook altijd gretig in de James Bond Boekjes en de verhalen van OSS van Jean Bruce de passages opzocht waarin de contacten met vrouwen werden beschreven,zonder die boeken verder te lezen.
Vooral het begin van Het verhaal van O wond me erg op.Als daarin beschreven wordt hoe ze haar slipje achter in de auto uit moet trekken en met de blote billen op het koude leer zit zit.......Of maak ik het nou wat mooier.Maar naarmate ik verder kwam,werd ik er soms ook gewoon ziek van.Ik heb altijd iets gehouden van tot hier en niet verder en ben altijd een beetje bang gebleven voor situaties waarin ik echt helemaal de controle over mezelf zou kunnen verliezen.
Ik weet wel dat toen ik ging studeren ik dat boek Het verhaal van O een keer heb meegenomen uit zijn boekenkast.Toen ik tientallen jaren later na zijn dood zijn boeken opruimde,vond ik het ineens weer terug.Hij had het kennelijk later nog een keer gekocht in een goedkope pocketeditie.Toen ik daarover schreef aan een psychiater waar ik een aantal jaren mee gecorrespondeerd heb,merkte die op:"Dat geeft toch wel te denken."
Hij had wel eens rare grappen,maar ik heb hem toch nooit kunnen betrappen op dit soort dingen.Wel heb ik altijd een wat stroef en oppervlakkig contact met hem gehad en was het duidelijk dat er sterke weerstanden bij hem aanwezig waren.Dat leek soms wel in de richting te gaan van verdrongen almachtsfantasieën,maar we zijn daar verder nooit op ingegaan en ik had daar ook geen behoefte aan.
Hij was jurist en als zodanig ben ik hem uiteindelijk vooral gaan zien als een goed aangepaste schizofreen,maar wie is dat niet in deze wereld?Waarschijnlijk zijn we dat bijna allemaal,zonder dat we ons daar bewust van zijn.En vaak willen we het liever niet weten
Al heel jong hoorde ik mijn vader praten over psychologie en psychiatrie.Het maakte me soms wel een beetje bang.Ik vroeg me dan af of ik een ander mens zou kunnen zijn als ik er met mijn gedachten niet bij was in de les en ineens mijn naam hoorde.En dat was niet de juffrouw of de meester.Wat was dat dan?
Mijn moeder kocht een boekje over parapsychologie toen ik een jaar of 9 was.En ik denk dat mijn contact met haar meer bepalend is geweest voor mijn latere ontwikkeling,dan mijn vader.Met name toen ze me naar de kleuterschool stuurde.In die tijd begon ik over dingen te fantaseren en met mezelf te spelen op een wijze waar ik in allerlei variaties tientallen jaren mee door gegaan ben.
10 jaar geleden noemden ze mij een gevaar voor vrouwen,maar ik denk dat dat meer tekenend is voor de mensen die mij zo noemden,dan voor mij.Het windt me soms op naakt vernederd te worden door vrouwen,maar als ik fantaseer, windt het me niet op,vrouwen te vernederen of te pijnigen,wanneer ik me dat zo voorstel.
Ik kan me niet voorstellen,dat ik dat soort dingen zou doen,al zouden ze het zelf willen en krijg ik soms weleens het gevoel alsof ik een vrouw met een zweepje of stokje zou willen slaan.Ik zou dat niet doen en ik zou misschien wel een vrouw inhuren om mee te vrijen,als ik er het geld voor had,maar niet voor sm spelletjes.NIet voor spelletjes waarin ik de slaaf ben en niet voor spelletjes waarin ik vrouwen domineer.
Daar ben ik wel zeker van.Waarom vonden ze me dan zo gevaarlijk?Zijn ze soms bang dat ik vrouwen ertoe aan zet dat ze ook de baas over hun gaan spelen?Of de wereld daar dan beter van zou worden betwijfel ik ook,maar als man heb je van vrouwen normaal gesproken weinig te vrezen,is mijn evaring.